Placek, który pochodzi z Neapolu, zrobił furorę na całym
świecie. Można na niego położyć niemal wszystko, co akurat jest pod ręką. Ale wbrew pozorom im mniej, tym lepiej. Domowa pizza ma tę przewagę nad
restauracyjną, że jest unikatowa, jedyna w swoim rodzaju. Całości dopełni skropienie gotowej pizzy dobrą oliwą.
Ciasto:
30 dag mąki
2 łyżki oliwy extravergine
2 dag drożdży
200 ml wody mineralnej (niegazowanej)
łyżeczka cukru
pół łyżeczki soli
Farsz (przykładowo):
20 dag twardego sera (np. parmezanu) w kawałku
1 duża cebula lub dwie mniejsze
pomidory w puszce
szynka
czarne i zielone oliwki (duża garść)
peperoncino
oregano
sól, pieprz
Połowę wody lekko podgrzać, dodać cukier i drożdże i mieszać
do rozpuszczenia. Wlać drożdże do mąki. Dodać oliwę, sól i wyrabiać ciasto
ręką, w miarę potrzeby dolewając wody. Zagniatać ciasto, aż stanie się gładkie
i elastyczne. Uformować z niego kulę, przykryć ściereczką i odstawić do
wyrośnięcia na 30-40 min.
Cebulę pokroić w piórka i podsmażyć na oliwie. Jeśli w puszce
są całe pomidory, to należy je pokroić w kostkę. W kostkę pokroić również
paprykę. Ser zetrzeć na grube wiórki. Włączyć piekarnik i ustawić
temperaturę na 220 st. C.
Na blasze od piekarnika rozłożyć papier pergaminowy, na nim
kulę z ciastem, którą należy rozpłaszczyć i ugniatać pięścią aż ciasto
rozejdzie się po całej blasze. Potem pozostaje już tylko wylepić rant.
Na spód kładziemy pomidory, które przyprawiamy solą,
pieprzem i oregano, następnie dodajemy cebulę, szynkę i resztę składników. Całość
posypujemy serem i wstawiamy do piekarnika na około 20 minut.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz